Sen yalnız geceleri yanarsın ey mum,
Bense yanarım gündüz gece.
Sen yaş dökerek anlatırsın macerayı,
Bende her şey bir bilmece.
Sen sırrı faş edersin yazık,başın her kesilişte,
Ser veririm ben sır vermem,farkımız budur işte. “



-ya sen, a pervane!
bilirim ki sen tastamam âşıksın; hatta belki âşıksın.
sevgilini bir kerecik görmeye can verirsin:
bir vuslata iki cihan verirsin.
sen ki mumun başındaki yalıma âşıksın
ve onu kucaklamak için
her daim uğraşırsın.
senin kavuşman bir yok olmadır.
müşkül olan da bunu biliyor oluşun…
sen bir ışığa canını saçarsın; ben candan gamdan ışığını isterim.
öyleyse de bana, aynı değil miyiz seninle geceler boyu?
ta seherlere dek beraber yanmaz mıyız?
sende alev, bende mecnun sevdası.