Onsuz olmak fikri bile seni deli ederken, ayrılık günü geldiğinde üzülmen oldukça normal. Bu yas sürecinin, aynı zamanda bir iyileşme süreci olarak görmen gerektiğini bilmelisin. Yas süreci, iyileşmene yardım edecek; gerekli bir zaman bütünü.

Sonu nasıl biterse bitsin; yaşadığın ilişkiye saygı duyman ve onu her haliyle kabullenmen oldukça önemli. Unutma ki 'keşke'ler hiçbir şey değiştirmeyecek. Aksine; seni sadece daha fazla üzecek. Hem onu, hem kendini; hem de ilişkinizi affet ve kabullen.

Ondan önce yaşadığın hayatı hatırla. Ondan önce de vardın ve ondan sonra da olacaksın. O da hayatının bir döneminde sana eşlik etmiş biri olarak kalacak.

Sorunu kendinde arama. Psikolojik olarak; sorunu kendimizde arayıp, karşı tarafı suçsuz görmek isteriz. Bu da ona geri dönüşümüzü kolaylaştırmak için kendimizi kandırmamızdan başka bir şey değildir.

En çok kendini sev. Ayrılmayı da ilişkiyi de kendin için iste. İlişki kadar; ayrılık da sana bir şey katacak. Bu süreci iyi değerlendirerek kendine yeni yetenek ve hobiler kat. Kafanı meşgul tutmak sana çok iyi gelecek.