PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Ateş ve Suyun Hikayesi


Maltus
17.Haziran.2019, 20:23
<div id="post_message_217508"><blockquote class="postcontent restore ">Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun çılgın dalgalarına...<br /><br />Hırçın hırçın kayalara vurusuna, yüreğindeki duruluğa demiş ki suya:Gel sevdalım ol,<br /><br />Hayatıma mana veren mucizem ol... Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa..al demiş; yüreğim sana armağan... Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca..kopmamacasına...<br /><br />Zamanla su, buğu olmaya, ateş, kül olmaya başlamış<br /><br />Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı... Bastan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de alıp gitmiş ırak diyarlara su... Ateş kızmış, yakmış ormanları...<br /><br />Aramış suyu diyarlar boyu, günler boyu, geceler boyu Bir gün gelmiş, suya varmış yolu. Bakmış o berrak gözlerine suyun, biraz kırgın, biraz hırçın...<br /><br />Ve o an anlamış; aşkın kimi gitmek olduğunu. Ama gitmenin yitirmek olmadığını.... Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.<br /><br />İşte o zamandan beridir ki: Ateş sudan, su ateşten kaçar olmuş.. Ateşin yüreğini sadece su, Suyun yüreğini Sadece ateş alır olmuş...