PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Son Gun


Maltus
17.Haziran.2019, 20:23
<div id="post_message_217507"><blockquote class="postcontent restore ">Biliyordum , son günüydü ve gidişinin acısı çökmüştü üzerime.....<br />Oysaki hiç konuşmamıştık bu gidişin nedenlerini, öylesine ani bir<br />gelişmeydik ki, beklide anlıyamadık ne olduğunu birden....İlk<br />duyduğumda<br />sadece '' en değerli dostumu kaybediyorum'' diyebildim.....Evet yine<br />dostum<br />dedim O'na.'' Bende'' diyebildi sadece , Sözlerimdeki kapıyı aralamak<br />istiyordu , biliyorum ama neyse ki telefonda kontrollü olmak benim<br />işimdi....Telefonu kapattığım anda, kararmıştı gözlerim ve iskemlemin<br />kenarına ilişip, boşluğa daldı gözlerim.Ağlıyordum evet, ağlıyordum ama<br />nedense içime akıyordu tekrar gözyaşlarım.Ne yapacaktım şimdi?Nasıl<br />kaldıracaktı bu gövde bu gidişi bilmiyordum, sadece zamana bıraktım<br />gelişmeleri ve son gün geldi....<br /><br />Telefon açar mı acep diye, elimden hiç düşürmedim telefonumu...Ararsa<br />ne<br />diyeceğim diye, defalarca senaryolar yazdım beynimde...Evet evett ,<br />arasıra<br />gel veya ara diyecektim O'na, Seni özleyeceğiz diyecektim, asla birinci<br />tekil şahıs kullanmıyacaktım kurduğum cümlelerde.Bunca zaman<br />aralamamışken<br />kapısını sevgimin, şimdi sırası değildi.Bundan sonra saklı kalmış<br />sevgimi,<br />mazide çok ama çok hoş bir anı olarak saklayacaktım,hem küllenirdi<br />zamanla<br />belki,hep öyle demezler mi?<br />Aramıyordu, belkide aramaması iyiydi, böylesi daha kolaydı.''Aramadı<br />bile<br />hoşcakal '' demek için, derdim kendi kendime .......<br />Odamın kapısı açıldı veeeee bütün şirinliğiyle giriverdi<br />içeri...Yüreğim<br />ağzımdan çıkıvericek diye korkuyordum.Acaba saçım başım toplumu diye<br />bakamadım bile aynaya,makyajım yerimde mi?Bilmiyordum ...Bilmiyordum ,<br />yakalanmıştım işte ansızın.O ana kadar yazdığım bütün senaryolar uçup<br />gitti<br />aklımdan, ne diyecektim?Yüzünü görmeseydim iyiydi, telefonda idare<br />edebilirdim durumu ama gözlerine bakınca nasıl olacaktı?Evet gözgöze<br />gelmemek en iyisiydi ama olmadı,gözlerine baktım ve o an yüreğimi<br />gördü tüm<br />çıplaklığıyla.<br />Çıktık birlikte biraz yürümek iyi gelirdi, havada da güzel bir bahar<br />yağmuru<br />kokusu,ara sıra ciseleyen damlalar ve önümüzde uzanan gri-mavi<br />deniz.Zaten<br />hiç sıkıntı çekmezdik biz konuşacak mevzu, bahis bulmakta.Geçen zamanları<br />konuştuk,<br />neler neler yapmıştık beraber,kimler gelip geçmişti bu işyerinden,hangi<br />paniklerimizi atlatmıştık bareber .Konular bitmesin diye dualar<br />ederken;<br />birden bana döndü ve ''hala konuşmayacak mısın ?''diyiverdi. Nasıl<br />yani? Ne<br />üzerine konuşmak?, İşte konuşuyoruz ya ! Herkes bize bakıyor<br />sanki..!!..Allahım aklıma mukayyet ol...Ağlamaya başladım işte,<br />hiçbirşey<br />söyleyemiyorum sadece ona bakıyorum ve ağlıyorum..Düşünce balonlarım<br />görünüyor mu acaba?Benide götür dediğimi görüyor mu ?<br />Akşam buluşalım diyiverdi, burada olmayacaktı ikimizde biliyorduk<br />bunu....Tam olmaz demeye hazırlamışken kendimi, benim kontrolümden<br />çıktı<br />herşey '' tamam''dedim.Nasıl tamam, eve ne diyeceğim, niye buluşacağız<br />ki..Ya az önce olduğu gibi kontrolü kaybedersem?Yok yok olmazdı ,<br />gitmeyecektim akşam buluşmaya, evime gidip güzel bir duş alıp müzik<br />dinleyecektim,kitabımında en muhteşem bölümündeyim zaten...Ya uykum<br />kaçarsa?<br />Dolabımı toplarım, yarına aş yaparım ...Bulurum birşeyler.Tamam<br />işte, bu<br />işide böylece hallettik.<br />Görüşürüz diyip giderken, öptüm onu yanağından...'' Niye şimdiden<br />öpüyorsun<br />ki ''der gibi baktı bana, Anladı mı acep gitmeyeceğimi,herzamanki<br />kaçışlarımın sonuncusunu yapacağımı anladı mı ?Görüşürüz derken ben,<br />gözlerimden anladı gitmeyeceğimi,son görüşmemiz olduğunu ve hiçbirşeyi<br />açıklamayacağımı anladı.....Ve Ben gitmedim...Bütün gecemi kabusa<br />çevirdim,planladığım hiçbir şeyi de yapamadım...Sadece camdan dışarıyı<br />seyrederken, gitmeyişimin hesabını sordum kendime...<br />Sabaha karşı telefonuma gelen bir mesaj, O'nunda hiç uyumadığının<br />işaretiydi<br />sanırım.<br />'' Neden gelmedin ?Senin kafana takılanları, ben hiç önemsemedim.''<br />diyordu<br />mesajında,tüm vücudumun karıncalandığını hissediyordum ve ilk defa<br />hüngür<br />hüngür ağlıyordum.Geçen zamanda yaşadığım tüm,<br />çelişkilerimin,korkularımın,<br />iç hesaplaşmalarımın, pişmanlıklarımın gözyaşlarımda içimi<br />rahatlatmadığını<br />farkettim.Ve bir mesaj daha.....''Birbirimize karşı hissettiklerimiz<br />Suç<br />veya günah değildi.Bize şans vermeliydin''<br />İşte o an anladım, hiçbirşeyi saklayamamışım, dostluk yalanlarımın<br />hiçbirine<br />inanmamış,hep görmüştü içimde sakladığım Ben'i.....Ama bana olan<br />saygısı<br />yüzlememiş Beni..........<br /><br />Kaç baharı daha karşılayabilirim Sensiz,bilmiyorum,<br />Hangi yağmurda kırılır direncim<br />Sakinliği çökerken ruhuma, tanyerinin,<br />Kaç gece daha sürer,gözyaşı dolu hayallerim<br /><br />Her insanın hayatında mutluluğa kavuşabilmesi için verilmiş bir saat<br />vardır.<br />İş, o saati kaçırmamakta... (B. Fletcher)